Bir Zamanlar Çocuktum


Sona doğru bakıyor gözlerim,
Başlangıcı görmeden,tatmadan.
Kimler ya da neler,
Karamsarlığa sürükleyen beni.
Nefes almanın verdiği hazzı yaşamak varken,
Biran önce nefesimi vermek isteyişim neden?
Sarıp sarmalayıp duygularımı,
Yüksekteki bir rafa kaldırmışım.
Yazdığım kelimeler, o kadar çok anlam ifade ediyor ki bazen.
Ben bile şaşırıyorum,raftaki duygularıma.
İnce bir duvar üzerinde yürüyen çocuktum bir zamanlar,
Şimdi duygularını sorgulayan bir yetişkin.
Zaman mı bizi içine çeken?
Yoksa biz mi zamanı tüketiyoruz?
Peki ya sen sordun mu,bunları kendine?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutluluğun Paragrafı

Sevmek Yetmez

Hayal