Beklemek

Belli belirsiz umutlarla camın önünde bekleyen kalp,
Kimi beklediğini bilmeden,neden bekliyor ki zaten?
Sebepsiz bir bekleyiş,ne kadar mantıklı olabilir ki?
Mantığını unutmak mı istiyor kalp bir an için?
Unutamaz! Mantığı onun herşeyi,
Ya da o öyle sanıyor.
Duyguları her karıştığında camın önünde belirsizliği bekliyor kalp,
Hüznü,mutluluğu bazen de hiçliği bekliyor.
En yakın dostları yanağındaki gamzeleri ve gözyaşları,
Onlarda bekliyor kalp ile.
Bu arada hiddetlenmek en doğal hakkı kalbin,
İsyan etmek içine,haykırmak duyulmadığını bile bile.
Umursamazlık içinde kaybolmuş dünyanın en umursayan kalbi,
Cümlelerin ifade edemeyeceği kadar karışık.
Başı sonu belli değil umudunun,
Sonsuzluğa kadar umut edip,umutsuzluğa kapılacak kalp.
Dikkatli bak içi görünüyor kalbin,
Dışarıdan göründüğü kadar mutlu değilmiş değil mi?
Umursama boşver,mutluluk kadar hüznü de bekliyor o kalp söylemiştim ya.
Hiç aldırma beklesin dursun en iyi dostlarıyla,
Elde ettiği zaman istediğini,sıra bir başka şey için beklemeye gelecek.
Birileri kalbin yarattığı hüznü bekleyene dek o beklemeye devam edecek,
Ama unutma seninde bir kalbin var ve sıra sana da gelecek.